In mijn vorige blog had ik het er over, dat ik aan het kijken ben hoe ik sommige niet-zo-fairtrade producten uit mijn keukenkastje kan vervangen door lokale producten. Eén van die dingen is thee. Want waarom niet: naast gemberthee, een schijf citroen toevoegen of muntthee, kan je ook heel makkelijk thee maken met kruiden die je zelfs in de stad kunt plukken of -als je zo gezegend bent- kunt laten groeien op het balkon of in de tuin. Namelijk deze:

Toen ik afgelopen januari in Venetië was voor een performance art workshop, had ik het geluk de meest diverse, open minded en toffe kunstenaars van over de hele wereld afkomstig, te mogen ontmoeten. Een van hen was Renzo de Pablo. Een stellig mens. Hij wist waar hij het over had en was niet bang om zich uit te spreken. Wat begon als ouwehoer gesprekjes tijdens de pauzes over ons vegan dieet, ontvouwde zich al snel tot korte colleges over slavernij in onze huidige tijd, waar ik veel te weinig over afwist (en vast nog steeds niet genoeg over weet). Maar goed, je er van bewust zijn dat je niet alles weet, is al beter dan denken dat je de wijsheid in pacht hebt. Laat ik daarom wat ik in de tussentijd geleerd heb, met je delen om samen een verschil te maken:

Oke, deze is echt super oldschool, en daarom niet echt gezond (want heeeel veel suiker), maar wel heel erg lekker: Gekonfijt fruit. Te gebruiken als versiering en garnering op al je vegan baksels en desserts. Niet alleen erg mooi, maar ook nog heel erg lekker, makkelijk te maken en eindeloos houdbaar!

De chips was op... zelfs toen ik voor de derde keer in het keukenkastje keek... En tijdens deze corona-cation, ga ik liever niet te vaak naar de supermarkt. Maar er zijn nog wel aardappels. Dus speciaal voor alle mede-chips verslaafden en ouders met kinderen die zich de tandjes vervelen en de oren van je kop vreten: zo maak je zelf chippes ;)

Oke, hierna hou ik op hoor met bakken (tenzij ik door moet gaan, dan hoor ik het graag). Ik had dus nog wat kersen over van mijn andere baksel; Kirsch. Dus bij deze: vegan kersenvlaai ;)

Zo, ik had gisteren dus een taart-attack. Ik had al de hele dag de gure wind buiten getrotseerd; van verjaardag naar expositie-opening. M'n haar zag er uit als een vogelnest en ik was er even klaar mee. Dus propte ik Dahli in de maxi-cosi, zette ik haar op het aanrecht (zodat ze mee kon kijken). En gingen we samen aan de slag, met Nina Simone op de Spotify playlist erbij. Dat is wel echt een voorwaarde om deze taart goed te bakken ;) En zo maak je 'm: