Bijna vakantie en dus bijna weer tijd om heerlijk weg te kruipen onder de spreekwoordelijke steen met een boek of film... Ik ben onlangs samen met wat vrienden een Whatsapp boeken/film clubje begonnen. Iedere keer als we iets echt tofs hebben gezien of gelezen, laten we het elkaar weten. Dit zijn mijn favoriete boeken en films van de afgelopen maanden van dat lijstje; echte must sees en reads voor deze zomer!
Stand-up comedy: Ali Wong - Hard Knock Wife
Deze uur durende stand-up, deed mijn sokken afschieten: een klein zwanger aziatisch dametje in een lekkere odi-panterjaruk, op het stand-up toneel, dat zulke heerlijk grove taal gebruikt en smerige blikken trekt, dat de meeste honden er waarschijnlijk geen brood van lusten... Maar ik wel! Voor mij kan cabaret niet hard en taboe-doorbrekend genoeg zijn! Ik vind Ali Wong de vrouwelijke Daniel Arends. Ze is lief voor niemand. Ook niet voor zichzelf. Maar met deze tough-girl houding, breekt ze in mijn ogen een lans voor alle vrouwen die zich afvragen of je als (aanstaande) moeder nog wel een carierregericht kunt zijn en niet achter breiwerkjes hoeft te verdwijnen. Ali mept en slaat zich in het wilde een weg door alle cliche's over vrouw-zijn, moeder-zijn en aziatisch-zijn met de meest boze blikken en harde grappen. Heerlijk! Hard Knock Wife is te zien met een Netflix account. En tip: ze heeft een eerder show gemaakt: Baby Ninja, maar... die is in de verte niet zo goed als Hard Knock Wife, dus die mag je vergeten ;)
Boek: Marina Abramovic - Walk Through Walls
Deze biografie, staat echt in mijn top drie van alle boeken die ik ooit heb gelezen (and trust me... I read like a motherfucker). En niet alleen omdat ik al jaren fan ben van het werk van performance kunstenares Marina Abramovic, maar ook omdat dit boek over haar heftige en overweldigende levensverhaal, onwijs inspirerend is. Als het niet allemaal waar gebeurd zou zijn, zou je denken dat je een soort magisch-surrealistische roman las. Maar Abramovic groeide echt op met twee ouders die allebei met ijzeren discipline de communistische partij in het voormalige Tsjecho-Slowakije. Met diezelfde ijzeren hand werd Marina groot gebracht. In een huis waar veel angst, ruzie, mishandeling en geen liefde te bekennen was. Zo rond haar 27ste wist ze dankzij haar artistieke werkzaamheden eindelijk aan de thuissituatie te ontsnappen. Niet kort daarna ontmoette ze de kunstenaar Ulay, met wie ze niet alleen een jarenlang intense liefdesrelatie zou hebben, maar ook haar performances maakte die hen beroemd maakten. Ze reisden samen de wereld rond: bleven maanden lang bij de Aboriginals in de woestijn, net zo lang totdat ze (zo claimt ze) net als de natives zelf, telepatisch kon communiceren.
Haar verhaal maakt nog veel meer wonderlijke turns en twists (ik zal ze niet allemaal weggeven). Zoals de titel doet vermoeden is dit een mega inspirerend levensverhaal over doorzettingsvermogen, over het navolgen van je passie en intuitie en over de magische dingen die een mens dan overkomt... prachtig!
Meer weten over Marina Abramovic en haar performance kunst? Kijk dan ook deze documentaire The Artist is Present van Matthew Akers.
?
Film: Swiss Army Man (2016)
Over surrealisme gesproken; deze film met Daniel Radcliff (aka Harry Potter), laat je ook twijfelen over wat waarheid en schijn is. Ik wil niet te veel verklappen, maar het verhaal start als Hank aanspoelt op het strand van een onbewoond eiland. Daar vindt hij een lijk, dat hij in eerste instantie probeert te gebruiken als vlot om van het eiland mee te ontsnappen. Als dit niet lukt, belsuit hij het lijk mee te nemen op zijn zoektocht door de wildernis, op zoek naar een uitweg. En dan blijkt het lijk geen lijk te zijn... en worden de twee jongens vrienden.
Een super ontroerend en ook komisch verhaal. Zorg ook dat je zelf een beetje humor hebt als je deze film gaat kijken, want hij is wat sommige details betreft niet voor de gevoelige typetjes...
Film: The Fundamentals of Caring (2016)
Qua plot lijkt deze film een beetje op Swiss Army Man, alleen het grote verschil is dat deze film uit de realiteit is gegrepen en daarmee zowel confronterend en pijnlijk als geniaal geestig is. Dit is echt (ik lieg niet) de grappigste film die ik in 10 jaar gezien heb (echt dat je steken in je milt krijg van het lachen. Ik spreek uit ervaring).
Het verhaal is eenvoudig: Ben, een voormalig schrijver, besluit dat hij een andere baan nodig heeft en wordt zo mantelzorger van de achtienjarige Trevor. Trevors dagen zijn eentonig, maar hij heeft een stille wens: hij zou heel graag een bezoek willen brengen aan 'het diepste gat in de aarde'. Omdat hij zelf ook aardig vast is gelopen in zijn leven, besluit Ben op een dag Trevor mee te nemen op een roadtrip, om dit gat te gaan bekijken. Onderweg komen ze Elsa tegen, die zich bij dit vreemde duo aansluit omdat haar auto de geest heeft gegeven. Samen gaan ze op weg naar 'het gat'.
Klinkt simpel, maar wat deze film zo geestig maakt, is dat er voortdurend wordt gespeeld met allerlei taboe's: mag je wel grappen om en met gehandicapten maken? De figuren in deze film zijn allemaal cynisch en verzuurd en reageren dat op elkaar af. Ook deze film is een mooie balans tussen lekker wrang en poetisch.
Boek: The Hate You Give
Dit boek las ik afgelopen week uit. Ik werd gegrepen door de titel en de cover. En zeker omdat discriminatie op dit moment hot topic is en ik werk voor een organisatie die kinderen in achterstandsbuurten kansen probeert te geven, vond ik dat ik dit boek moest lezen.
Het verhaal start wanneer de jeugdvriend van Starr Carter, Khalil, wordt doodgeschoten door een politieagent in haar bijzijn, staat haar leven op zijn kop. Ze woont in een armoedige buurt waar alleen zwarten wonen, terwijl ze op een dure school zit waar vrijwel alleen blanken naartoe gaan. Na de dood van haar jeugdvriend wordt Starr verscheurt tussen twee werelden: thuis gaat de buurt in protest tegen de politie na de dood van Khalil, terwijl ze op school vinden dat het zijn eigen schuld is. Daar komt nog eens bij kijken dat de media niet de complete waarheid vertelt over de dood van Khalil. Starr kan het weten, want ze was er zelf bij. Starr vindt het lastig haar stem te laten hoor, want ze is er niet zeker van of dat meer goed doet dan kwaad...
Dit boek hoort in het rijtje van andere lievelingsboeken als The Color Purple en The Painted Bird en To Kill a Mockingbird. Het boek hielp mij in ieder geval om te begrijpen hoe het is voor iemand uit een etnische minderheid, omdat telkens gevangen te zitten tussen verschillende werelden. Om met stereotype oordelen weggezet en monddood gemaakt te worden. Kortom, educate yourself en lezen deze!
Hi daar! Ik ben Jessica, een oer-Rotterdamse kunstenaar die onderzoekt hoe je van je leven een duurzaam LevensKunstwerk kunt maken