10 maanden lang geen nieuwe kleding kopen

Soms kom je er pas achter wat voor een gewoontedier je bent, als je per toeval de dingen anders doet dan normaal. Zo ontstonden er per toeval aanleidingen, om geen nieuwe kleding te kopen. De eerste was mijn zwangerschap: ik kreeg een enorme tas vol kleding om te lenen, nog voor ik zelf iets had gekocht. Klaar was ik! Haha. Het was een periode om er aan te wennen om geen kleding te kopen: wat voor zin heeft het immers om kleding te kopen, als je nog geen idee hebt, hoe je lichaam er uit zal zien na je zwangerschap?
Geïnspireerd door deze eerste ontwenningsperiode besloot ik, dat ik het voortaan anders ga doen met het aanschaffen van mijn kleding. Hoe? Daar kom ik in de nabije toekomst op terug in een andere blog. Ik heb een plannetje, wat er voor heeft gezorgd dat ik nu alweer tien maanden, geen nieuwe kleding heb gekocht. En dat legde een behoorlijke verslaving bloot…

Gewoon omdat het kan
Nou geloof ik dat ik sowieso iemand ben die niet super veel kleding koopt. Met vier broeken, twee truien, zes topjes per jaar, en een paar schoenen, ben ik er wel zo’n beetje doorgaans. En veel kleding koop ik tweedehands -uit principe-. En toch heb ik mezelf zeker 30 keer horen denken: ‘’Ogh, wat een leuke blouse-broek-trui-bla is dat! Precies wat ik zocht. Die wil ik wel kopen!’’. De redenen die ik er vervolgens bij bedacht waarom dat ‘best mocht’ waren nog interessanter: ‘’Omdat het vakantie is en daar hoort nu eenmaal lekker shoppen bij’’. ‘’Ik heb de afgelopen maand veel verdiend, dus het mag best’’. Of ‘’Omdat de feestdagen er aan komen’’ (maar wat doe je dan met die feestjurk die je ook maar eens per jaar aantrekt? ; juist, gewoon wéér aantrekken. Lekker boeiend dat het dezelfde is als vorig jaar. Niemand die daar op let. Of omdat ‘’De herfst er aan komt en ik hard tweedstoffen en meer oranje nodig heb in mijn garderobe, want dat is herfstig’’… maar sinds wanneer kan je geen blauw dragen in de herfst? Interessante gedachten dus… Waar komt deze onzin vandaan?




pretty pretty pretty
De enige kleding die ik de afgelopen maanden heb gekocht, was ondergoed vanwege mijn nieuwe (after) zwangerschapslijf. Daarvoor ging ik naar Hennes en zijn goeie vriend Maurits (you know who). Niet heel duurzaam inderdaad, maar helaas het enige wat een beetje wilde zitten. En daar, omringd door rekken vol vrolijk gekleurde croptops, hotpants, glittertasjes en nog veel meer hysterische visuele prikkels, viel er een kwartje. We worden ook wel écht op dagelijkse basis keihard verleid om kleding te kopen die 1). geen drol kost 2). mega ‘fun’ zijn 3). je helpen alle vijftig van je leukste kanten te laten zien… hele bereikbare fantasieën dus, die overal; op t.v., in bladen, posters en billboards op straat, social media en vanuit de veelvuldige etalages van elke straat waar je doorheen loopt, opdoemen.

En het meest tragische is nog wel: deze kleding is allemaal (zelfs de duurdere) van een dusdanige waaibomenkwaliteit (nog net geen crêpe-papier), dat je het na twee keer wassen eigenlijk alweer weg kan donderen, omdat het van ellende uit elkaar valt. Oh ja, ‘’fast fashion’’ heet dat… Ik weet niet hoe het voor jou is, maar dat maakt mij gewoon verdrietig: in zo’n warenhuis staan, temidden van kilo’s aan afval op glitterhangertjes. Een kledingkerkhof…

Ik wil dit niet meer
Ik wil niet verleid worden door een modelletje van vijftien met een kunstmatig aangebracht spleetje tussen haar voortanden en vrolijke zomersproetjes op haar neus (want daar wordt je tegenwoordig niet meer mee gepest, nee; die zijn hip dit seizoen), tot het kopen van een kledingstuk dat ik eigenlijk niet nodig heb, waarvoor ik mijn creativiteit moet inzetten om het goed te praten waarom ik dit mezelf best mag toestaan, tegen een prijs die dusdanig onrealistisch laag is dat het niet anders kan dan dat mijn aankoop het stimuleert dat het milieu nog verder naar de klote gaat of een bijdrage levert in het verkloten van de toekomst van een kind in een fabriek, ergens aan de andere kant van de wereld… ik wil niet met zo’n kledingstuk in mijn tas zo’n winkel uitlopen, om na enkele weken eindelijk wél aan mezelf toe te durven geven dat ik dat hele ding niet had moeten kopen; zonde van mijn geld, de moeite, nu al stuk. Gekte. Genoeg!

Anders
Genoeg, ja dat is waar je dan achter komt… hoeveel kleding je eigenlijk al hebt. Super leuke dingen. Zeker als je ze eens op een andere manier combineert (je gaat je creativiteit van rechtlullen-wat-krom-is opeens gebruiken om leuke nieuwe combi’s te bedenken met de dingen die je al had). Je haalt een leuk sjaaltje uit je kast, knoopt het in je haar, graaft je sieradendoosje eens door op zoek naar die ketting van een paar jaar geleden, en opeens is je trui waar je een beetje op uitgekeken was, onderdeel van een super toffe boheemse look.

Wat ook raar is, is dat je merkt dat je kleding in een heel vreemd tempo verslijt. De kleding die ik nog heb van tien, of zelfs vijftien jaar geleden, ziet er nog steeds mooi uit en draag ik daarom nog steeds graag, ondanks het veelvuldige wassen. Sommige dingen zijn dus blijkbaar meer bestendig dan andere. Eigenlijk is het dus gewoon slim om goed na te denken, welke kleding je koopt (stijl, vorm) en vooral van welk materiaal het is gemaakt (dat lang mee gaat), zodat je alle kleine bedragen waarmee je eerst implusieve flutaankopen deed, eens kunt opsparen om in iets te investeren waar je over tien of vijftien jaar nog steeds blij mee bent… En wat voor kleding dat dan is, daar heb je mooi de tijd voor om over na te denken als je alle seizoentrends gewoon lekker aan je voorbij laat trekken, zodat je afstand kunt nemen en kunt nadenken:
- welk soort kleding koop je telkens? welke items en in welke stijl?
- welk kleurenschema staat je goed en maakt je gedurende de seizoenen blij?
- van wat voor een kleding/look droom je al jaren, maar heb je nooit gekocht omdat je het te duur vond?

Maak eens een mapje op het bureaublad van je computer. Verzamel er plaatjes in gedurende een jaar van alle dingen die je op je heen ziet die je ‘all so excited’’ maken. Bewaar die plaatjes. Bewaar ze een jaar en kijk er dan nog eens naar:
Welke dingen zou je nu al niet eens meer willen kopen? Welke dingen vind je nog steeds leuk en heb je nog niet? Welke dingen zijn dus de moeite waard van een goeie investering? Ik ga er mee aan de slag en kom er snel op terug wat mijn resultaat is (ik heb mijn huiswerk van het verzamelen al gedaan). To be continued ;)

Lees verder: